theYard.Residency.15
To theYard.Residency.15 είχε ως γενικό θέμα:
«Στερεότυπα» προσκαλώντας την καλλιτεχνική κοινότητα να τοποθετηθεί, να προβοκάρει και να κριτικάρει, ξεκινώντας από την ίδια την τέχνη, τους θεσμούς, τους εαυτούς μας.
Το theYard είναι ένας ζωντανός θεσμός, που πραγματοποιήθηκε το 2015 για 5η συνεχή χρονιά και ο οποίος παραλλάσεται κάθε χρόνο σύμφωνα με τις δυνατότητες των διοργανωτών και τις ανάγκες της τοπικής κοινότητας. Το theYard ενισχύει την ανταλλαγή και τον διάλογο μεταξύ των καλλιτεχνών και ενθαρρύνει την άμεση επικοινωνία με το κοινό. Το theYard.Residency.15. λειτουργεί περισσότερο ως ελεύθερη πλατφόρμα με την ενεργή δραστηριοποίηση των συμμετεχόντων. Όλες οι ομάδες/ δημιουργοί είναι ελεύθεροι να εκφραστούν καλλιτεχνικά με οποιαδήποτε μορφή και με οποιοδήποτε τρόπο επιθυμούν πάνω στο θέμα που δώθηκε, αλλά και να δράσουν υπεύθυνα ως προς την παραγωγή τους.
Το πρόγραμμα theYard.Residency.15 υλοποιήθηκε με 14 συμμετεχοντες από διαφορετικά πεδία των παραστατικών τεχνών, περισσότερο δε της Performance Art. Οι 14 συμμετοχές, προέκυψαν έπειτα από το Ανοικτό Κάλεσμα και αφορούσαν νέους δημιουργούς και ομάδες από Κύπρο και εξωτερικό, με πρωτότυπη και πειραματική διάθεση. Όλες οι συμμετοχές ανταποκρίθηκαν στο θέμα Στερεότυπα και στο πιο κάτω κείμενο:
Στερεότυπα – ουδέτερο μόνο στον πληθυντικό
όλες οι αντιλήψεις που έχουν εμπεδωθεί στην κοινή γνώμη και δεν παίρνουν υπόψη τους τα δεδομένα της εμπειρίας, αλλά χρησιμεύουν για να κρίνουν και να αξιολογήσουν τα πράγματα με βάση μια εκ των προτέρων καθορισμένη οπτική γωνία
(http://el.wiktionary.org/wiki/στερεότυπα)
Πρόγραμμα Συμμετοχών του theYard.Residency.15
Μαραμπού ανάγνωση ποίησης Νίκου Καββαδία
Μάριος Ιωάννου
Ο Κατάθλας Θέατρο Λένας Κιτσοπούλου
Κείμενο: Λένα Κιτσοπούλου, Σκηνοθεσία: Μιχάλης Γιγιντής , Ηθοποιός: Κώστας Σιλβέστρος, Φωτισμοί: Βασίλης Πετεινάρης, Μουσική: Άλκης Αγαθοκλέους - Αριάδνη Παπαντωνίου, Βοηθός σκηνοθέτη: Αγγελική Σαμαρά
Πρόκειται, για την ιστορία ενός ανθρώπου ο οποίος απομονώνεται στο πατρικό του σπίτι στο χωριό προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την κατάθλιψη, απομυθοποιώντας τα όποια κοινωνικά στερεότυπα. Το έργο αναλύει το ταμπέλωμα του καταθλιπτικού ανθρώπου και τις προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει
όταν τελικά η κατάθλιψη τον έχει καταστήσει δέσμιο της.
'' Καλύτερα ροζ γουρουνάκι, παρά σκατί ανθρωπάκι! Θέλω να μπορέσω να νιώσω αδιαφορία για όλα. Θέλω να μείνω σκέτος. Για να δω τι θα γίνει...''
ΚassandER Θέατρο Δημήτρη Δημητριάδη
Ινστιτούτο Γκροτόφσκι
Μετάφραση στα Πολωνικά: Ηλίας Βράζας, Διασκευή-σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη, Σκηνικός χώρος-κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού, Πρωτότυπη μουσική: Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου, Φωτισμός: Karol Jarek, Παίζουν: Αλεξάνδρα Καζάζου, Przemyslaw Blaszczak
Στην ελληνική μυθολογία ο θεός Απόλλωνας ερωτεύεται την Κασσάνδρα, την κόρη του Πριάμου και της Εκάβης, και της χαρίζει τη δύναμη της μαντικής για να την αποπλανήσει. Η Κασσάνδρα δέχεται το δώρο αλλά έπειτα αρνείται να κοιμηθεί μαζί του. Έτσι ο Απόλλωνας την καταριέται να προφητεύει την αλήθεια αλλά κανείς να μην την πιστεύει. Αυτός είναι ο αρχαίος μύθος: μια ιστορία έρωτα που δεν άρχισε ποτέ. Σήμερα ο
Δημήτηρς Δημητριάδης “παίζει” με τον μύθο και δημιουργεί έναν καινούργιο: αυτή τη φορά η Κασσάνδρα σμίγει με τον Απόλλωνα. Κι από ανέραστη εχθρό του πόθου γίνεται υμνήτριά του.
Ένα κείμενο – “ποταμός”. Βουτάμε στα νερά του και ψάχνουμε για παιγνιώδεις τρόπους να διασώσουμε την ποίησή του στη σκηνή. Την ίδια στιγμή αναρωτιόμαστε: δεν είναι η συνάντηση της Κασσάνδρας με τον Απόλλωνα ένα θραύσμα από το παρελθόν ή το μέλλον του καθενός μας;
Ο Χώρος Ανάμεσα Διήμερο Θεατρικό σεμινάριο
Αλεξάνδρα Καζάζου (Studio Matejka), Przemysław Błaszczak (Teatr ZAR)
Το workshop στοχεύει στο να ξεχάσουμε το σώμα μας όπως το ξέρουμε και να το ακούσουμε εκ νέου στο “εδώ” και το “τώρα”, σε σχέση με εμάς, με τον περιβάλλοντα χώρο, με τους παρτενέρ μας και με την ομάδα. Με προσωπική, δυαδική και ομαδική δουλειά ανακαλύπτουμε νέους τρόπους πρόσληψης, επικοινωνίας και αυτοσχεδιασμού, που αναδεικνύουν με δημιουργικό τρόπο την αλληλεπίδραση, τη συνεργασία και τη συνύπαρξη. Η προσωπική δύναμη ξεπηδά από την ενέργεια της ομάδας.
Visual and Oral stories Μusic and Visual performance
Δημήτρης Σπύρου- Χριστίνα Παπακυριακού
Η Χριστίνα Παπακυριακού και ο Δημήτρης Σπύρου συναντιούνται και αφηγούνται οπτικές και μουσικές ιστορίες έχοντας κοινό στοιχείο τη χρήση αντικειμένων ως παράγωγα εικόνας και ήχου.
Χρησιμοποιώντας ένα “overhead projector” η εικαστικός Χ. Παπακυριακού ζωντανεύει εικόνες ,τοπία και χρώματα που ντύνουν την μουσική του Δ. Σπύρου που αφηγείται ιστορίες, ποιήματα μέσα από ήχους, φωνές και αντικείμενα που γίνονται τραγούδια. Η όλη δράση γίνεται ζωντανά μέσα από ένα αυτοσχεδιαστικό χαρακτήρα όπου ήχος και εικόνα αλληλεπιδρούν θέτοντας ερωτήματα χωρίς απαντήσεις και απαντήσεις χωρίς ερωτήσεις.
Stereo Typing Multimedia Art Installation
The Family Noise Project
Το τρίο καλλιτεχνών The Family Noise Project παίζει με κείμενο, ήχο και εικόνα και δημιουργεί μια εγκατάσταση πολυμέσων στο Παλιό Ξυδάδικο.
Αποδόμηση Ηλέκτρας 1η εκδοχή performance
Νάντια Μουάφη, Άγγελος Μιχαηλούδης, Μάριος Ιωάννου
Ψάχνοντας έναν τρόπο να εκφράσουμε τους τραγικούς αυτούς ήρωες, προσπαθούμε να ακούσουμε τί θα μας έλεγαν σήμερα με το σώμα τους, με το μυαλό τους. Η αρχαία τραγωδία είναι ιερή, κλασική, εμείς τη βλέπουμε ως ένα ροκ ποίημα. Επιθυμούμε να σπάσουμε τη φόρμα.
Gender Joy Παρουσίαση χορο-θεατρικής δουλειάς σε εξέλιξη- συζήτηση
Ελεάνα Αλεξάνδρου - bytheway productions
Η Ελεάνα Αλεξάνδρου συμμετέχει ως guest participant στο πρόγραμμα φιλοξενίας theYard.Residency.15, για να αναπτύξει την έρευνα της πάνω στα θέματα φύλου και σεξουαλικότητας. Η εργασία αυτή ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2014, που αποτελεί μέρος των μεταπτυχιακών σπουδών της στο πρόγραμμα ‘DasArts Master of Τheatre’ του ‘Αμστερνταμ και θα ολοκληρωθεί το 2016.
Στο παρόν στάδιο, η Ελεάνα παρατηρεί πως το φύλο και η σεξουαλικότητα υπάρχουν στη βιομηχανία του θεάματος, την τοπική κοινωνία της Κύπρου, την αντίληψη του εαυτού και πως η ίδια συσχετίζεται, φιλτράρει και ερμηνεύει παραστατικά το υλικό αυτό.
Strings Σωματικό Θέατρο
Neck of the Woods
Ηθοποιοί: Φωτεινή Μιχαηλίδου, Pablo Berzal Cruz, Σκηνοθεσία: Mariana Sastre, María José Martínez Sánchez, Διδασκαλία κίνησης: Άλκηστις Πολυχρόνη, Κείμενα: Adriana Marín Urrego,
Σκηνογραφία: María José Martínez Sánchez, Παραγωγή: Neck of the woods
Μια θεατρική παράσταση που προσπαθεί να σπάσει τα στερεότυπα γύρω από την κατάθλιψη. Βασισμένο σε αληθινές μαρτυρίες, προσπαθούμε να αποδώσουμε το αληθινό και πιο ανθρώπινο προσωπό της.
Περίκλειστοι στα τείχη των στερεότυπων Θεατρικό εργστήριο
Θέατρο των Καταπιεσμένων
Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου | Εκπαιδευτής Θέατρου των Καταπιεσμένων
Παρόλο που τα στερεότυπα λειτουργούν ως μέσα οργάνωσης των πληροφοριών που παρέχει ο κόσμος γύρω μας, δύνανται σταδιακά να μετατραπούν σε προκαταλήψεις, δράσεις διακρίσεων, ρητορική μίσους, ρατσισμό κ.α. Το κοινωνικό στίγμα που ακολουθεί την ταμπελοποίηση με το στερεότυπο μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις για την ψυχική υγεία των ανθρώπων. Είναι λες και η κοινωνία οικοδομεί τείχη γύρω από τους ανθρώπους περιορίζοντάς τους την ταυτότητα μόνο σε ένα χαρακτηριστικό τους. Τα τείχη των στερεότυπων εγκλωβίζουν τους ανθρώπους και τους εμποδίζουν να εξερευνήσουν ελεύθερα την ταυτότητά τους.
Οι στόχοι του εργαστηρίου είναι οι εξής:-οι συμμετέχοντες να βιώσουν την αίσθηση στιγματισμού -να συνειδητοποιήσουν πώς τα στερεότυπα μπορούν να οδηγήσουν σε καταπίεση-εξασκηθούν σε τρόπους αντιμετώπισης κοινωνικών στερεότυπων-να συνειδητοποιήσουν δικά τους στερεότυπα και να τα αναθεωρήσουνΚατά τη διάρκεια του εργαστηρίου θα χρησιμοποιηθούν μέθοδοι του Θεάτρου των Καταπιεσμένων όπως το Θέατρο των Εικόνων, το Θέατρο της Αγορά το Ουράνιο Τόξο της Επιθυμίας.
All dogs must be muzzled Contemporary dance performance
Ewa Dziarnowska and Patrik Kelemen
Το “all dogs must me muzzled” ενδιαφέρεται για τις μυθολογίες της συντροφικότητας. Βυθίζει τα δόντια μέχρι το κόκαλο και τις κάνει να αιμορραγούν μέχρι ένα νέο ‘σύστημα’ οποιοδήποτε δυνατοτήτων, να δημιουργηθεί από τον αφρό της ημέρας.
Στην αρχή υπήρχε ακαταστασία. Η ακαταστασία γέννησε ένα συμβόλαιο. Στην ακαταστασία, υπήρχε μια καλύτερη ακαταστασία.
1. –όντας:- εξασκώντας τη συντροφικότητα- αποκεντρίζοντας την επιθυμία- διαλύοντας τα συστήματα εξάρτησης- εξορκίζοντας τις προσωπικές μυθολογίες
2. ένα...:- σύνολο από συμβάλλοντες ασκήσεις- οριζόντια δομημένο ντουέτο- συνεχόμενο σημείο αναχώρησης
An organizational study, that’s my work Dance performance
Xoρογραφία: Cecile Bally,Δραματουργία/Βοηθός: Alexandre Viard
«Αν καταλάβεις το τι λέω θα αντιληφθείς ότι δεν λέω πολλά, αν δεν καταλάβεις μπορεί να μαντέψεις ότι προσπαθώ να πω πολλά. Εσωτερικά, απλά προσπαθώ να ακολουθήσω μια ιδέα μέχρι το τέλος της, και είναι ήδη μια καλή πρόκληση έχοντας υπόψη ότι κοιτάζω την σκηνή από πάνω για βεβαιωθώ ότι θα τελιώσω στην μπροστινή δεξιά γωνία.
Το 2013, έγραψα την διπλωματική για το μεταπτυχιακό μου πάνω στη θεωρία της απόφασης, στο πως οι ιδέες μέσα στην δημιουργική διαδικασία στο σύγχρονο χορό, αναδύονται, αναπτύσσονται, και ενώνονται σε ένα κομμάτι. Τι είναι αυτό που διαπραγματεύεται και ποιος αποφασίζει; Κοίταζα τον χορό μέσα από ενθνογραφική σκοπιά για να κατανοήσω καλύτερα την οργάνωση του και για να δημιουργήσω ένα μοντέλο σύλληψης των παρατηρήσεων μου.
Σε αυτό το σόλο, προσπαθώ να καταλάβω τί σημαίνει να έχεις μια σωματική αντίδραση σε μια μεθοδολογία της έρευνας και να παρουσιάσεις ακαδημαϊκά αποτελέσματα. Πως μπορεί μία δραματουργία να ενσωματώσει τα συμβατικά σχήματα του
ακαδημαϊκού γραψίματος αλλά όχι το νόημα του περιεχομένο της; Πως μπορώ να έχω ως περιεχόμενο της δουλειάς μου το πλαίσιο του κειμένου μου, μαζί με τους τίτλους του μοντέλου μου;»
Κιθαριστικό Σύνολο Acordes Συναυλία
Acordes Guitar Ensemble
To πολυπρόσωπο αυτό μουσικό σχήμα σπάει πολλές από τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που μπορεί να έχει η κοινωνία γύρω από το θέμα της κλασικής κιθάρας και της μουσικής της. Με τον ήχο όχι μιας αλλά 8 μέχρι και 12 κλασσικών κιθάρων, αλλά και το ρεπερτόριο που υπερβαίνει τα συμβατικά, οι Acordes προσπαθούν να μας γνωρίσουν σε ένα νέο κόσμο που δεν συναντάμε συχνά ειδικά στην Κύπρο και να μας φέρουν σε επαφή με ήχους που συνδέουν την παράδοση και την ιστορία με την Κύπρο του σήμερα και του αύριο.
me@t Video installation- performance
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Peter, Eρμηνεία: Αλεξία Λεωνίδα, Εικαστική επιμέλεια: Τζούλια Γεωργιάδου, Μουσική παραγωγή: Δημήτρης Σπύρου, Βίντεο: Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου- Κωνσταντίνα Peter, Αφίσα: Εύα Κοραή, Τεχνική Υποστήριξη: Λούκας Βαλέβσκι, Συνεντεύξεις: Rajan (Ινδία), Sahand (Iράν), Janakie (Σρι Λάνκα), Lukasz (Πολωνία)
Πρόκειται για ένα εικαστικό σχόλιο με πολυμέσα, όπου η εικόνα και ο ήχος θα μεταφέρουν στιγμές μνήμης και ζωής τεσσάρων μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην Κύπρο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι «συμπεριφορές» της κυπριακής κοινωνίας θα μεταφράζονται, μέσα απο τις αντιδράσεις και το λόγο ενός παιδιού το οποίο θα συμμετέχει ζωντανά παράλληλα με τις προβολές και θα αντικατοπτρίζει στα μάτια του κοινού τη σύγχρονη εικόνα της αντιμετώπισης του Άλλου.
Η παράσταση διαπραγματεύεται θέματα: Τόπου, Μετακίνησης και Μνήμης.
Διεύθυνση γραφείου:
Κέντρο Παραστατικών Τεχνών ΜΙΤΟΣ
Άστιγγος 1, 3016 Λεμεσός, Κύπρος
Διεύθυνση Παλιού Ξυδάδικου:
Γενεθλίου Μιτέλλα 34,
3036 Λεμεσός, Κύπρος
Τηλέφωνο:
(+357) 99 985232